این تلسکوپ روی جیمزوب را کم می نماید - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، ایسنا نوشت: ناسا در حال اجرا دادن اصلاحاتی روی تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن است که در آینده پرتاب خواهد شد و شاید توانایی هایی فراتر از تلسکوپ فضایی جیمز وب داشته باشد.

یک تلسکوپ که اکنون در مرحله تعمیرات اساسی به وسیله ناسا به سر می برد، قرار است به جستجوی سیارات فراتر از منظومه شمسی بپردازد. ناسا میخواهد پس از عملیاتی شدن این تلسکوپ، آن را ظرف پنج سال آینده به فضا پرتاب کند تا به آنالیز منشأ حیات در سیاراتی بپردازد که در منظومه های دوردست قرار دارند.

اکنون که تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) بالاخره پرتاب شده است و در حالت عملیات علمی کامل واقع شده است، جامعه نجومی مشتاقانه به پرتاب بزرگ بعدی چشم دوخته که پرتابتلسکوپ فضایی نانسی گریس روم(Roman Space Telescope) است. این تلسکوپ، یک شکارچی فوق العاده سیاره های فراخورشیدی خواهد بود که اطلاعات کلیدی را درباره شکل گیری منظومه های خورشیدی و سیاراتی مانند سیاره های ما را فاش می نماید.

در ابتدا به نظر می رسید که این ماموریت هرگز اتفاق نخواهد افتاد. دانشمندان ناسا و وزارت انرژی آمریکا در اوایل دهه 2000، تلسکوپ تازهی را برای آنالیز دورترین نقاط کیهان پیشنهاد کردند؛ به این امید که راز انرژی تاریک را درک نمایند. در هر حال، با تغییر مسیر سرمایه سیاسی و مالی به سمت توسعه تلسکوپ جیمز وب، این پیشنهاد با شکست روبرو شد.

اکنون انتظار می رود که تلسکوپ نانسی گریس رومن در سال 2026 یا 2027 پرتاب گردد.

آینه تلسکوپ نانسی گریس رومن به اندازه آینه هابل است اما میدان دید بسیار وسیع تری دارد. این تلسکوپ به یک دوربین بسیار بزرگ مجهز است که می تواند به عنوان صد تلسکوپ هابل عمل کند. اسکات گائودی(Scott Gaudi)، استاد نجوم دانشگاه ایالتی اوهایو و یکی از سرپرست های این مأموریت گفت: دانشمندان امیدوار هستند که تلسکوپ در طول ماموریت اولیه پنج ساله خود بتواند حدود 1500 سیاره فراخورشیدی را پیدا کند. با وجود این، مشخص تعداد دقیق سخت است زیرا تشخیص دادن تعداد سیاره هایی که به دور ستاره های دیگر می چرخند، دقیقا همان چیزی است که تلسکوپ برای درک آن کوشش می نماید.

در میان سایر اهداف علمی، یکی از مأموریت های اولیه تلسکوپ نانسی رومن گریس، شکار سیارات فراخورشیدی تازه با استفاده از ترفندی خلاقانه به نام میکرولنزینگ گرانشی خواهد بود.

از آنجا که روش میکرولنزینگ در شناسایی سیاراتی که به دور ستاره های مادر خود می چرخند مشکل دارد، تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن در عوض روی سیاراتی متمرکز خواهد شد که به دور از خورشید خود می چرخند؛ مشابه غول های گازی و یخی منظومه شمسی ما. برخلاف هر تلسکوپ شکار سیاره فراخورشیدی، تلسکوپ نانسی گریس رومن قادر خواهد بود تا سیارات بسیار کوچک تر را تشخیص دهد.

ایجاد امکان نخستین آنالیز روی سیاراتی که دور از ستارگان خود می چرخند، برای درک منشأ حیات در سیاراتی مانند زمین بسیار مهم است. گائودی ادامه داد: از آنجا که ما فکر می کنیم تمام آب سیارات مشابه زمین از نواحی بیرونی منظومه های سیاره ای وارد شده است، با آنالیز این منطقه ها می توانیم اندازه رایج بودن سیاراتی را درک کنیم که احتمالا قابل سکونت هستند.

اگر این اقدام کافی نباشد، تلسکوپ نانسی گریس رومن یک ترفند دیگر برای شکار سیاره در آستین دارد. این تلسکوپ، حامل دستگاهی است که به آن امکان می دهد تا نور ستاره های مجاور را مسدود کند و مستقیماً از سیارات فراخورشیدی اطراف خود تصویربرداری کند. این قابلیت، شاهکاری است که حتی تلسکوپ فضایی جیمز وب هم قادر به انجام دادن آن نیست.

227227