5 نکته مهم برای رسیدن به شغل ایده آل تان - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، دنیای اقتصاد در مطلبی با عنوان پنج نکته برای رسیدن به شغل ایده آل تان، راهکارهایی برای یافتن شغل مناسب برای شما عنوان نموده است:

1- مهارت های قابل انتقال خودتان را شناسایی کنید

با اینکه مهارت های فنی در تغییر مشاغل درون یک وظیفه یا بخش خاص مهم هستند، اما مهارت های قابل انتقال، قابلیت هایی غیرفنی هستند که به ما امکان می دهند پیشرفت کنیم و جهت شغلی خودمان را تغییر دهیم. برای آنالیز مهارت های قابل انتقال، روش های زیادی وجود دارند، اما یک روش برای گروه بندی آن ها عبارت است از:

مهارت های بین فردی آن هایی هستند که به شما امکان می دهند اعتماد ایجاد کنید و روابط را توسعه دهید. کار تیمی و مدیریت ذی نفعان، از عناصر مهم این دسته بندی هستند.

مهارت های ارتباطی عبارتند از: گوش دادن و صحبت کردن؛ فکر مطلع داشتن نسبت به زبان بدن و حالت های چهره. پرزنت کردن مهم است، اما فکری که در پس این پرزنت کردن وجود دارد، به مقدار خود اجرای آن اهمیت دارد.

بینش، یعنی اهرم کردن دانش دامنه شما: نوآوری، تفکر استراتژیک و حل مساله. شما با دانش خودتان چه می کنید و چطور از آن به نفع کارفرما استفاده می کنید؟

قضاوت یعنی چطور فکر می کنید، چطور نتیجه گیری می کنید و تصمیم می گیرید. آیا اندیشمند و جزئی نگر هستید؟ شهودی هستید یا به واقعیت ها استناد می کنید؟ آیا مطلعی تجاری دارید؟

برای اینکه مهارت های خودتان را بشناسید، هر کاری را که تا به امروز انجام داده اید و نحوه انجام آن را بنویسید. سپس، بیان مهارت های برتر خودتان را در محدوده های زمانی 90 ثانیه ای تمرین کنید.

این باعث می شود در تدوین رزومه و درخواست شغلی و بعلاوه شبکه سازی و مصاحبه کردن، آمادگی پیدا کنید.

2-باور کنید که می توانید تاثیرگذار باشید

رایج ترین سوالی که در بطن جهت شغلی می شنویم این است: آیا پیشینه کاری خوبی دارم؟ اگر از خودتان این سوال را می پرسید، احتمالا دچار عدم اعتماد به نفس هستید. واقعیت این است که پیشینه شما همین است که هست. نمی توانید آن را تغییر دهید؛ بنابراین باید باور داشته باشید با هر پیشینه ای، مهارت های فنی و قابل انتقالی برای تاثیرگذاری در نقش بعدی خودتان دارید. اگر نمی توانید خودتان را از این بابت قانع کنید، پس فردی را که با شما مصاحبه شغلی می نماید هم نمی توانید قانع کنید.

برای آغاز، سرنخی را در نقش های قبلی خودتان پیدا کنید که به شغل مطلوب بعدی شما می رسد. معمولا، این سرنخ شامل مجموعه ای از مهارت های قابل انتقال است که در خودتان تقویت نموده اید و با علاقه عمیقی به کسب و کار سازمان هدف شما همراه می شود. مهارت ها + تعهد = کارمند ایده آل. سپس به دستاوردهایتان در شغل های قبلی و فعلی فکر کنید. این دستاورد ها چه هستند و چطور به آن ها رسیدید؟ چه تاثیری بر کسب و کار داشتند و شما و سازمانتان در نتیجه آن چطور رشد کردید؟ در نهایت، از خودتان بپرسید که می خواهید در نقش بعدی چه چیزی به دست آورید. به چه ابزار هایی احتیاج دارید؟ چقدر طول می کشد؟ چقدر به نفع کارفرمای آینده شما خواهد بود؟ تعریف و بیان اثری که می توانید بگذارید، یاری می نماید نشان دهید که احتیاج های سازمان هدف خود را درک می کنید.

3-کنجکاو باشید

وقتی دنبال شغلی می شد، خیلی از افراد توصیه می نمایند ابتدا تصمیم بگیرید چه چیزی می خواهید و بعد سراغ همان بروید، نه چیزی غیر آن! این خوب است - به جز وقتی که نمی دانید چه چیز های دیگری در انتظار شماست و به چه روش های دیگری می توانید مهارت های خودتان را به شکلی مولد مورد استفاده قرار دهید. تقسیم بندی روش جست وجوی شغلی به چهار دسته می تواند مفید باشد:

آنچه می دانم که قطعا می خواهم انجام دهم

کار های متفرقه دیگری که می دانم می توانم انجام دهم

توصیه های افرادی که من را می شناسند

فرصت های جایگزینی که جالب به نظر می رسند

این گزینه ها ترتیب و اولویت خاصی ندارند. همه آن ها در موقعیت برابری هستند که صرف نظر از اینکه از کجا آغاز نموده اید، ممکن است به دستاوردی مثبت و راضی نماینده تبدیل شوند.

4- شبکه سازی کنید

شبکه سازی رکن اساسی یک جهت شغلی خوب است. ما به صورت غریزی و بدون اینکه بدانیم شبکه سازی می کنیم. با این حال، وقتی از ما خواسته می شود به صورت آینده نگرانه شبکه سازی کنیم، از انجام این کار بازمی مانیم. برای غلبه بر این مغایرت، شبکه سازی را به جای اینکه یک جست وجوی شغلی ببینید، یک رابطه سازی در نظر بگیرید. اگر بخواهید چیز جالبی را با کسی به اشتراک بگذارید، احتمال قرار دیدار گذاشتن با او بیشتر می شود. اما اگر صرفا نامه ای رسمی بنویسید و درخواست شغل کنید، احتمالا درخواست شما بدون آنالیز دقیق به واحد منابع انسانی ارجاع داده می شود.

5- بگذارید شغل، شما را پیدا کند

درخواست برای شغل هایی که آگهی شده اند، چیزی شبیه بخت آزمایی است، چون باید با متقاضیان زیادی رقابت کنید. اما اگر کسی به طور خاص از شما بخواهد برای شغلی درخواست دهید، یعنی برای پست خالی شرکتش در پی کسی با مشخصات شما می شود. ممکن است حتی آنقدر قابلیت های خوبی داشته باشید که پستی را برای شما ایجاد نمایند.

افرادی که در پی نیرو می گردند، معمولا سراغ بازار می آیند تا از 10 نفر بخواهند که 10 نفر مناسب را که می شناسند، معرفی نمایند. این باعث می شود حداقل 100 متقاضی کار به آن ها معرفی شود تا شرایط آن ها را آنالیز نمایند. اگر به خوبی شبکه سازی نموده باشید، نام شما در این فهرست قرار می گیرد. در واقع، هر بار شبکه جدیدی درست می کنید، در واقع در پی بهره بردن از شبکه فرد دیگری هستید. اگر به 10 نفر دسترسی داشته باشید و اثر خوبی بر آن ها بگذارید، آن ها هم جزئیات شما را به 100 نفر دیگر که می شناسند و ممکن است شغل خوبی برای شما داشته باشند، پخش می نمایند. اینکه شما چه کسی را می شناسید مهم نیست، اینکه چه کسانی شما را می شناسند مهم است.

شبکه سازی به شما امکان می دهد، از یک بازار کار پنهان که در آن متقاضیان با توصیه دیگران به مشاغل ارجاع داده می شوند بهره ببرید؛ افرادی که در غیر این صورت ممکن بود هیچ گاه اطلاعاتی در خصوص شما نداشته باشند.