گنجینه های اسرارآمیز وارنا گلد (بخش اول) - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، چه چیزی وارنا را در میان باستان شناسان به سرانجام دنیا معروف کرد؟

ثروت پیدا شده در قبرهای ما قبل تاریخ بلغارستان اولین نشانه فاصله طبقاتی اجتماعی آنهاست، ولی هیچ کس نمی داند که چه عاملی باعث سقوطشان شده است.

سخن ولادیمیر اسلاوچو (Vladimir Slavchev) باستان شناس در مورد قبرستان باعث شد کمی تعادل خود را ازدست بدهم. وی گفت: هم اکنون در موزه باستان شناسی وارنا (Varna Museum of Archaeology) ایستاده ایم، جایی که در گذشته مدرسه سه طبقه دخترانه ای بوده که با سنگ آهک و آجر در قرن 19 ساخته شده است. در این مجموعه، ابزار آلات کشاورزان عصر حجر که در ساحل، نزدیکی دهانه رود دانوب مستقر شده بودند تا مجسمه ها و کتیبه هایی از موفقیت های رومی ها جمع آوری شده است. امّا، اسلاوچو می گوید که برای پیدا کردن شی بخصوصی به این جا آمده است، چیزی که باعث شده وارنا (Varna) در میان باستان شناسان به خاتمه دنیا معروف شود و آن چیزی نیست جز طلا.

اسلاوچو مرا به سمت پله های سنگی ساییده شده و سالنی کم نور هدایت می کند که با ویترینی شیشه ای پوشانده شده است. در ابتدا نمی دانستم که به کجا نگاه کنم. طلا همه جا بود -در کل 11 پوند بود که نشان دهنده بیشتر 13 پوندی بود که بین سال های 1972 و 1991 از یک قبرستان ساحلچه که در چند مایلی مکان فعلی مان واقع شده است، حفاری شد. این طلاها شامل آویز و دستبند، زره سینه و مهره های ریز، گاوهای تصنعی و یک کلاه خود براق هستند. یک کوزه سفالی عریض و کم عمق که به صورت خطوط شکسته گرد طلایی و مشکی نقاشی شده نیز در گوشه ای پنهان شده است.

طلایی که درون اتاق واقع شده است از نظر وزنی برابر با 181 هزار دلار است، ولی ارزش علمی و هنری آن در حال محاسبه می باشد. طلای وارنا همان طور که بین باستان شناسان معروف است، مفاهیم قدیمی درباره جوامع ما قبل تاریخ را دگرگون کرده است. به طوری که، با توجه به سن گذاری رادیواکتیو، آثار کشف شده از قبرستان 6500 سال قدمت دارند. این موضوع بدان معناست که آنها چند قرن بعد از اینکه اولین کشاورزان به اروپا مهاجرت کردند، ساخته شده اند. با این حال، باستان شناسان این ثروت را در تعداد کمی از قبرها پیدا کرده که اولین نشانه فاصله طبقاتی اجتماعی در یادداشت های تاریخی است.

اسلاوچو مرا به سمت مرکز اتاق، جایی که قبری با دقت زیاد بازسازی شده بود، هدایت کرد. با اینکه اسکلت داخلی از جنس پلاستیک بود، دست سازه های طلایی به همان شکلی که باستان شناسان در مکان اصلی پیدا کردند، جاسازی شده بودند. در قبر شماره 43 مردی دفن شده بود که مدت زمان زیادی از مرگش می گذشت. النگو، گردنبند طلا، آویزه هایی از طلای سنگین به او آویزان شده بود و دیسک های سوراخ شده و ظریفی به لباس هایش آویخته شده بود.

در ویترین موزه، دست هایش به دور قفسه سینه اش پیچییده شده بود و تبری صیقل داده شده و دسته ای طلایی که مانند یک عصای سلطنتی است را محکم گرفته بود و تبری دیگر نیز درکنارش قرار داشت. یک شمشیر چخماقی 16 اینچی و یک غلاف مردانه از جنس طلا نیز در کنارش قرار داشت. اسلاچو می گوید: او همه چیز اعم از زره، سلاح، ثروت و چیزهای دیگر را یکجا دارد.