مژک ها یا میکروتوبول های مرموز درون مغز ممکن است درک ما از زمان را کنترل نمایند - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، بر اساس مطالعه اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین (UCI) در ایالات متحده، اندامک های کوچک آنتن مانندی که زمانی تصور می شد از زمان تکامل باستانی انسان های به جای مانده اند، نقش مهمی در پیگیری زمان دارند.

برجستگی های میکروتوبولی که به مژک ها معروف هستند، در سرتاسر شاخه های پیچیده تر درخت زندگی، از جمله در بسیاری از سلول های خودمان، دیده می شوند. در جا هایی اینها نقشی در حرکت دارند، سلول ها را به اطراف هل می دهند یا مواد را به سطح آن ها نزدیک می نمایند.

بسیاری از مژک های اولیه به عنوان بخشی از سیستم هاب سیگنال دهی شناخته می شوند که بدن را در سازگاری و واکنش مناسب نگه می دارد.

در حالی که نقش های مختلف مژک های اولیه در دریافت و پاسخ به اطلاعات حسی معین شده است، اطلاعات کمی در خصوص اینکه چگونگی تعامل این اندامک ها با عملکرد های شناختی مرتبه بالاتری در مغز در دست بود.

بخشی از کار ناحیه ای از مغز که به عنوان جسم مخطط striatum شناخته می گردد این است که به عنوان ساعت مرکزی عمل کند و حرکات حرکتی، یادگیری، برنامه ریزی و تصمیم گیری را هماهنگ کند. بعلاوه برای مدیریت حافظه فعال و حفظ توجه مهم است.

محققان در مطالعه تازه از روش دستکاری ژنی برای حذف مژک های مخطط در موش استفاده کردند و متوجه شدند که این کار تاثیر چشم گیری می گذارد.

با اینکه که موش ها هنوز می توانستند خاطرات طولانی مدت و مهارت های حرکتی معمولی یا از قبل آموخته شده را حفظ نمایند، اثرات منفی مختلفی پس از برداشتن مژک مشاهده شد.

ثابت شد که جوندگان قادر به یادگیری وظایف حرکتی تازه نیستند و رفتار حرکتی تکراری و بعلاوه تأخیر های قابل توجهی در تصمیم گیری نشان دادند. بر توانایی آن ها در به یاد آوردن سریع اطلاعات مکان و جهت، و توانایی آن ها برای فیلتر کردن اطلاعات حسی محیطی نامربوط، تأثیر منفی گذاشت.

آزمایش ها و تمرین های مختلفی با موش ها انجام شد تا این نتیجه گیری حاصل گردد، از جمله قرار دادن حیوانات در پیچ و خم ها و آزمایش توانایی آن ها در تشخیص اشیا و مکان ها.

آمال آلاچکار، عصب شناس UCI، می گوید: عملکرد موفقیت آمیز حافظه فعال، توجه، تصمیم گیری و عملکرد اجرایی مستلزم قضاوت زمان بندی دقیق است، معمولاً بین یک میلی ثانیه تا یک دقیقه.

هنگامی که این ظرفیت مختل می گردد، به معنای از دست دادن توانایی تنظیم سریع رفتار در پاسخ به تغییرات در محرک های خارجی و ناتوانی در حفظ پاسخ های حرکتی مناسب و هدفمند است.

واضح است که تمام اثرات حذف مژه یک ویژگی مشترک دارند: از دست دادن توانایی تغییر سریع رفتار در پاسخ به تغییرات محیط در یک چارچوب زمانی مناسب.

احتمالاً مژک های مغز انسان به روشی مشابه با موش ها کار می نمایند. محققان در حال حاضر بر روی مطالعات بعدی کار می نمایند تا رابطه بین مژک و ادراک زمان را دقیق تر تحلیل نمایند. این یافته نه تنها درک ما را از درک ما از دنیا بهبود می بخشد، بلکه می تواند به ما در برطرف آن در مواردی که دیدگاه ما نسبت به زمان اشتباه می گردد یاری کند.

اختلال در درک زمان و قضاوت نادرست از زمان معینه ای است که در بسیاری از اختلالات روانی و عصبی از جمله اسکیزوفرنی، بیماری پارکینسون، سندرم تورت، اختلال طیف اوتیسم و بیماری هانتینگتون یافت می گردد.

آلاچکار می گوید: نتایج ما ممکن است راه های تازهی را برای مداخله مؤثر به وسیله درمان های هدفمند مژگانی برای درمان باز کند.

هدف کار در حال اجرا ما درک مکانیسم هایی است که به وسیله آن مژک ها ادراک زمان را تنظیم می نمایند و درمان های هدفمند را برای بهبود نقایص رفتاری مطرح می نمایند.

این تحقیق در Molecular Neurobiology منتشر شده.