مصرف ریتالین برای افراد سالم چه خطراتی دارد - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، یک روانپزشک، نسبت به مصرف خودسرانه داروی ریتالین هشدار داد و گفت: ریتالین فقط برای افراد بیش فعال مفید است.

به گزارش مهر، امین ماهورام، با اشاره به اینکه ریتالین دارویی از گروه داروهای محرک است، اظهار کرد: نامگذاری این گروه دارویی به این دلیل است که در سیستم عصبی مرکزی بدن باعث افزایش فعالیت ودر پی آن، اثرات آن ها پدیدار می گردد.

وی با بیان اینکه ریتالین یک نام تجاری است و نام علمی ماده شیمیایی موجود در ریتالین متیل فنیدیت است، به خانواده هایی که کودک بیش فعال یا مبتلا به نقص توجه و تمرکز دارند توصیه کرد: هم عدم مصرف این دارو در صورت لزوم و هم مصرف خودسرانه آن بدون تجویز پزشک، پایه گذار مسائلی بعدی برای افراد است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه از جمله اثرات درمانی ریتالین بر بدن می توان به اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود، گفت: اختلالات خواب، اختلالات خلقی و اختلال کنترل تکانه و مسائلی در توجه و تمرکز از جمله موارد تجویز این دارو به وسیله پزشک است.

این روانپزشک اعلام کرد: مغز انسان برای اینکه بتواند بر روی فعالیتی که با آن روبرو است تمرکز کند، نیازمند گروهی از مواد شیمیایی و فرآیندهای مغزی است بنابراین کمبود یا نقص هر کدام از این پیش زمینه ها می تواند باعث اختلال در توجه و تمرکز فرد گردد.

ماهورام با تاکید بر اینکه فردی که با مشکل در توجه و تمرکز روبه رو است ممکن است دچار مسائلی در خلق (افسرگی یا شیدایی)، اضطراب زیاد، وسواس فکری یا اختلالات دیگر باشد ادامه داد: گروهی از افراد هم در توجه و تمرکز مشکل دارند، و همزمان دچار اختلالی به نام بیش فعالی یا نقص توجه هستند.

وی با اشاره به اینکه تشخیص اینکه چه چیزی باعث ایجاد مشکل در توجه و تمرکز شده است با روانپزشک است، اعلام کرد: روانپزشک پس از اخذ توضیح حال کامل از خود فرد یا اطرافیانش، می تواند دلیل مشکل در توجه و تمرکز را شناسایی کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: ممکن است روانپزشک طی آنالیز ها متوجه گردد دلیل مشکل در توجه و تمرکز فرد، اختلال بیش فعالی و یا نقص توجه است، در این صورت استفاده از ریتالین می تواند یکی از گزینه های درمانی باشد.

ماهورام با بیان اینکه ریتالین درمان مشکل توجه و تمرکز در مواردی است که دلیل مشکل، اختلال بیش فعالی و نقص باشد، گفت: به طور مثال فردی را در نظر بگیرید که به دلیل اضطراب زیاد، قادر به تمرکز کردن نیست، این تجربه ای است که احتمالاً بسیاری از ما با آن روبرو بوده یا هستیم، درزمانی که فرد اضطراب زیادی را تجربه می نماید یکی از فرآیندهای مغزی دخیل در تمرکز دچار مشکل می گردد و فرد تمرکز خود را از دست می دهد چیزی که در این مرحله می تواند به فرد در حفظ تمرکز یاری کند کاهش اضطراب به وسیله انواع روش های درمان اضطراب است، چنانچه این فرد برای بهبود تمرکز خود اقدام به مصرف قرص ریتالین کند همانند راننده ای عمل نموده که برای حرکت کردن خودرویی با لاستیک پنچر، بنزین بیشتری به درون باک خودرو می ریزد، طبیعی است که نباید انتظار داشته باشیم این خودرو حرکت کند، فرد مضطرب (یا فردی با هر اختلال دیگری بجز بیش فعالی و نقص توجه) با مصرف ریتالین همانند همان راننده عمل نموده است.

این روانپزشک، با اشاره به اینکه ریتالین با توجه به مکانیسم اثر خود، تنها برای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه مؤثر است ادامه داد: ریتالین در سایر مواردی که باعث مشکل در توجه و تمرکز می شوند یاریی نخواهد نمود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پاسخ به این سوال که مصرف خودسرانه ریتالین، چه ضررهایی دارد، گفت: ریتالین مثل هر ماده دیگری که وارد بدن می گردد آثاری بر بدن می گذارد، اول اینکه در گروهی از بیماری ها ریتالین منع مصرف دارد، پس نمی توان اصولاً آن را برای عده ای تجویز کرد، زیرا خطراتی جدی را متوجه سلامت می نماید ضمن اینکه عوارض عمومی ریتالین می تواند برای افراد دردسرساز گردد.

وی افزود: عوارضی مثل اختلال در خواب، اختلال در اشتها، تحریک پذیری، مسائل گوارشی، و عوارض قلبی یا عروقی از دیگر مسائلی است که مصرف خودسرانه ریتالین ایجاد می نماید.

وابستگی افراد به مصرف یا همان اعتیاد به دارو از دیگر مسائل مصرف ریتالین است که این روانپزشک به آن اشاره نمود و ادامه داد: با توجه به مکانیسم اثر ریتالین، یکی از اثرات دیگری که این دارو در بدن ایجاد می نماید احساس سرخوشی اولیه در پی مصرف است، این احساس سرخوشی ناشی از افزایش ناگهانی سطح دوپامین در مغز است.

ماهورام گفت: هنگامی که افراد بدون داشتن اختلال بیش فعالی یا نقص توجه اقدام به مصرف ریتالین می نمایند مغز خود را در معرض ماده ای غیر ضروری قرار می دهند که نه تنها به بهبود توجه و تمرکز در آن ها یاریی نمی نماید، بلکه آن ها را زمینه ساز اعتیاد به آن ماده می نماید.

وی اعلام کرد: اعتیاد به ریتالین به معنی افزایش تدریجی مصرف آن در طول روز تا جایی است که برای بدن کاملاً زیان آور شده و حتی می تواند منجر به مرگ فرد گردد بنابراین تفاوت زیادی بین مصرف کنترل شده و تحت نظر پزشک با مصرف خودسرانه ریتالین وجود دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با انتقاد از این که برخی خانواده ها تجویز علمی ریتالین را مترادف اعتیاد به این دارو می دانند، تاکید نمود: این دارو هم مثل سایر داروها آثار مثبتی دارد که مصرف نظارت شده این دارو در بهبود تمرکز و عملکرد تحصیلی و رفتاری بچه ها اثرات مثبتی خواهد داشت.

ماهورام به خانواده هایی که کودک بیش فعال یا مبتلا به نقص توجه و تمرکز دارند توصیه کرد: هم عدم مصرف این دارو در صورت لزوم و هم مصرف خودسرانه آن بدون تجویز پزشک، پایه گذار مسائلی بعدی برای افراد است.

وی اعلام کرد: به صورت خلاصه می توان گفت که مشکل در توجه و تمرکز موضوعی جدی در زندگی افراد است که خصوصاً در برخی از مراحل زندگی مثل دوران مدرسه و دانشگاه اهمیتی دوچندان دارد، هنگامی که فردی دچار مشکل در تمرکز می گردد ضروری است از متخصصان این حوزه، یعنی روانپزشکان یاری بگیرد.

ماهورام ادامه داد: روانپزشک پس از انجام آنالیز ها، دلیل مشکل در تمرکز را یافته و اقدام به درمان آن می نماید، اگر دلیل، اختلال بیش فعالی یا نقص توجه باشد ممکن است برای درمان از ریتالین استفاده کند، چون این استفاده الزام علمی داشته و تحت نظر متخصص است جای نگرانی چندانی از بابت اعتیاد به ریتالین وجود ندارد و فرد از اثرات مثبتی که این دارو بر توجه و تمرکزش خواهد داشت سود خواهد برد، به شکلی که می تواند مسیر زندگی فرد را متحول کند و اگر دلیل مشکل در تمرکز، مسائل دیگری باشد روانپزشک اقدام به درمان آن ها خواهد نمود و در این حالت نیازی به ریتالین نیست و مصرف خودسرانه ریتالین نه تنها یاریی به بهبود توجه و تمرکز نمی نماید، بلکه فرد را درگیر عوارض آن و بعلاوه اعتیاد به آن خواهد نمود.

وی در خاتمه تاکید نمود: برترین اقدام در هنگام روبروه با مسائل مربوط به توجه و تمرکز در خود یا فرزندمان، مراجعه به روانپزشک و عمل به توصیه هاست.