روی دیگر زندگی کریستیانو رونالدو که نمی دانستید

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، کریستیانو رونالدو گرچه حالا فوتبالیستی میلیاردر است اما زندگی او از ابتدا اینگونه نبوده. او از خانواده ای فقیر است و زمانی مجبور بود از رستوران نزدیک خانه شان درخواست غذای مجانی کند. به همین علت او با زندگی در فقر به خوبی آشنا است و حالا کوشش می نماید جهان را به ویژه برای بچه ها به جای بهتری بدل سازد.

روی دیگر زندگی کریستیانو رونالدو که نمی دانستید

به علت اهدای خون هنوز هم خالکوبی ندارد

رونالدو برخلاف بسیاری از دیگر فوتبالیست ها هیچ خالکوبی ای ندارد. او در سال 2012 درباره علت اصلی خودداری اش از خالکوبی کردن بدن خود گفت: من هیچ خالکوبی ای ندارم چون خیلی زیاد خون اهدا می کنم.

همه چیز از هم تیمی سابقش، کارلوس مارتینز شروع شد. وقتی او گفت که پسرش باید به طور مرتب خون و مغز استخوان اهدایی دریافت کند، رونالدو به سرعت داوطلب شد. از آن موقع او یک پای ثابت اهدای خون بوده و دیگران را هم به اهدای خون تشویق می نماید.

البته کسانی که خالکوبی دارند هم می توانند خون اهدا نمایند. اما در صورت تازه بودن خالکوبی تا 6 تا 12 ماه امکان اهدای خون وجود ندارد. رونالدو متوجه شد که ممکن است هر زمان به یاری او احتیاج باشد و از آنجایی که گاهی هر یک دقیقه هم مهم است، تصمیم گرفت ریسک چنین انتظار طولانی ای را نپذیرد.

او در سال 2015 گفت: ما می توانیم با اهدای خون بسیار تأثیرگذار باشیم. هر کس با اهدای خون خود می تواند به حداکثر 3 نفر یاری کند، چه کسانی که شرایط اورژانسی دارند و چه کسانی که تحت درمان پزشکی بلند مدت هستند. برای همین دوست دارم مردم جهان را از اهمیت اهدای خون مطلع کنم و آن ها را تشویق کنم که همواره خون اهدا نمایند و به نجات جان دیگران یاری نمایند.

در خصوص اهدای مغز استخوان، بسیاری از مردم آن را کاری پرچالش می دانند. اما رونالدو می گوید تفاوتی با گرفتن خون ندارد و دردی هم ندارد. او دراینباره گفته: خیلی سال قبل این کار را انجام دادم. و اگر لازم باشد دوباره هم انجامش می دهم، چون بیماری خیلی جدی ای است که خیلی از بچه ها به آن دچارند و ما باید به آن ها یاری کنیم.

به کودک بازمانده یک سونامی یاری کرد تا خانه خانواده اش را بازسازی کند و هزینه تحصیلش را پرداخت کرد

مارتونیس تنها 7 سال داشت که زلزله سال 2004 اندونزی به وقوع سونامی انجامید. در جریان این حادثه او از خانواده اش جدا شد اما توانست از سونامی نجات یابد. مارتونیس 3 هفته به تنهایی زندگی کرد تا این که توانست دوباره پیش پدرش که تنها عضو به جامانده از خانواده اش بود، برود.

از آنجایی که مارتونیس درست پیش از وقوع این حادثه مشغول فوتبال بازی کردن بود، وقتی او را پیدا کردند پیراهن تیم ملی فوتبال پرتغال را به تن داشت که نام رونالدو روی آن حک شده بود. تصویر این پسربچه خیلی زود در رسانه ها به طور گسترده منتشر شد. داستان مارتونیس به قدری رونالدو را تحت تأثیر قرار داد که تصمیم به یاری به او گرفت.

اینطور که گفته می شود رونالدو هزینه تحصیل مارتونیس را پرداخت کرد و تمام اعضای تیم ملی فوتبال پرتغال هم برای بازسازی خانه خانواده مارتونیس پول اهدا کردند. او 3 سال بعد قهرمان خود را دیدار کرد. رونالدو آن موقع درباره مارتونیس گفت: فکر می کنم خیلی از بزرگترها نمی توانستند از پس چیزی که او از سر گذارنده بربیایند.

جایزه کفش طلای اروپای خود را فروخت تا با پول آن در غزه مدرسه بسازد

رونالدو در سال 2011 جایزه کفش طلای اروپا را دریافت کرد. اما به جای نگه داشتن آن به عنوان یک جایزه خاطره انگیز، آن را در یک مزایده به قیمت 1/2 میلیون دلار فروخت. تمام این مبلغ صرف ساخت چندین مدرسه در غزه شد.

به هواداران کوچکش زیاد یاری می نماید

رونالدو در سال 2009 از ماجرای نهوزت گیلن باخبر شد، پسربچه 9 ساله ای که به نوعی سرطانی کشنده مبتلا بود. رونالدو راننده ای را در پی این پسربچه و خانواده اش فرستاد تا آن ها را به هتل محل اقامت او و هم تیمی هایش آورد.

او از نهوزت دعوت کرد تا مسابقه او و تیمش را در بخش وی آی پی استادیوم دیدن کند و حتی گل خود را تقدیم نهوزت کرد و بعد از بازی، پیراهنش را به این پسربچه هدیه داد.

رونالدو با پدر نهوزت نیز دیدار کرد اما متأسفانه کار زیادی درمورد بیماری او از دستش ساخته نبود. با این حال، یک درمان آزمایشی در آمریکا وجود داشت که رونالدو تصمیم گرفت هزینه آن را پرداخت کند.

او هزینه تمام داروها و درمان نهوزت در یک مرکز پزشکی خصوصی را هم برای بیش از یک سال تقبل کرد. با وجود همه این کوشش ها متأسفانه حال نهوزت رو به وخامت رفت و او در نهایت در سال 2013 از جهان رفت.

رونالدو در سال 2014 به یکی دیگر از هواداران کوچکش، پسربچه ای به نام اریک اورتیز کروز یاری کرد. مادر این پسربچه 10 ماهه که به بیماری دیسپلازی کورتیکال (نوعی بیماری مادرزادی که در اثر آن لایه خارجی مغز به درستی شکل نمی گیرد) مبتلا بود از رونالدو خواست تا پیراهن فوتبال خود را به او اهدا کند. رونالدو هزینه عمل جراحی اولیه اریک را تقبل کرد و پیشنهاد کرد هزینه تمامی درمان های بعدی او را نیز پرداخت کند، اما دیگر به درمان بیشتری احتیاج نشد.

رونالدو شیفته تعامل و یاری به هواداران خود، به ویژه بچه ها است. او یک بار گفته: بچه ها همواره برترین چیزی هستند که این جهان به ما می دهد و ما باید هر طور شده از آن ها مراقبت کنیم. ورزش فوتبال همواره برترین طرفدارها را داشته و باید به همه مسائل زندگی آن ها احترام بگذاریم.

رونالدو هنوز 3 زنی که در کودکی به او غذای مجانی می دادند را فراموش نکرده است. او هنوز در پی آن ها می شود و امیدوار است که یک روز بتواند محبت شان را جبران کند.

منبع:روزیاتو

منبع: فرارو

به "روی دیگر زندگی کریستیانو رونالدو که نمی دانستید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "روی دیگر زندگی کریستیانو رونالدو که نمی دانستید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید