برترین زمان برای تماشای شهاب باران پرساوشی - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، ایسنا نوشت: به اعتقاد مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران سال جاری بارش شهابی پِرساوشی هر چند که دارای دو زمان اوج است، ولی به علت قرار داشتن زمان های اوج بارش در نور روز و حضور خورشید، امکان مشاهده شهاب ها و حتی آذرگوی های این بارش را نمی توان متوقع بود، ولی در بامداد یکشنبه، 22 مردادماه و قبل از روشنی آسمان، در منطقه ها دور از آلودگی هوا می توان شهاب های این بارش معروف سالیانه را رصد کرد.

مسعود عتیقی گفت: همه ساله در میانه تابستان، رصدگران پدیده های نجومی منتظر مشاهده یکی از بارش های معروف سالیانه هستند که با نام بارش شهابی پِرساوشی (Perseid meteor shower) از آن یاد می گردد.

وی ادامه داد: این بارش که بر اثر برخورد ذرات به جا مانده از دنباله دار سوئیفت تاتل/109P با جو زمین رخ می دهد، امسال دارای دو زمان اوج است که یکی ساعت 6 و 30 دقیقه صبح روز یکشنبه، 22 امرداد و زمان اوج دیگر در ساعت 11 و 28 دقیقه صبح همین تاریخ است. بر این اساس منشا بارش های شهابی، ذرات به جا مانده از دنباله دارها هستند که هر چه دوره چرخش دنباله دار به گرد خورشید کوتاه تر باشد، بارش های شهابی بهتری را علاقه مندان به آسمان مشاهده خواهند کرد.

عتیقی خاطر نشان کرد: ولی در هر دو زمان اوج بارش، با وجود خورشید و شرایط نور روز نمی توان شهاب های این بارش را در زمان اوج در آسمان دید، اما به علت حضور هلال کاهنده در آسمان و نور کم آن، شرایط برای مشاهده تعداد کمتری از شهاب ها نسبت به ZHR اصلی این بارش، در بامداد یکشنبه 22 مردادماه و قبل از روشنی آسمان در مناطقی که به دور از آلودگی هوا (ذرات معلق آلاینده) و عاری از آلودگی نوری هستند، فراهم است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تاکید نمود: بدیهی است هر چند طی شب های قبل و بعد از این تاریخ نیز می توان تعدادی از شهاب های این بارش را مشاهده کرد، اما با توجه به این که خارج از زمان اوج بارش هستند، نمی توان انتظار مشاهده شهاب های زیادی در دیگر شب ها را داشت.

وی اضافه نمود: ضمن آنکه طی روزهای قبل از زمان اوج این بارش، نور مزاحم ماه پس از تربیع آخر، که پایین صورت فلکی پِرساوش (در صورت فلکی گاو) پس از ساعت یک بعد نیمه شب طلوع نموده و تا صبح در آسمان است، امکان تماشا شهاب های به مراتب کمتری را فراهم می نماید.

کانون بارش پرساوشی

به گفته این محقق حوزه نجوم آماتوری، در حقیقت شهاب ها (Meteor) ذرات بسیار ریز هستند که در فاصله 80 تا 150 کیلومتری جو زمین، آغاز به درخشش می نمایند و با شهاب سنگ ها (meteoroid) متفاوت هستند، بنابراین مشاهده آنها برای انسان هیچ گونه خطری ندارد و بدون احتیاج به ابزارهای رصدی، فقط با چشم غیرمسلح قابل رصد است. البته بارش شهابی پِرساوشی با آذرگوی های بسیار درخشان نیز شناخته می گردد.

عتیقی، کانون (Radiant) این بارش معروف سالیانه را صورت فلکی پِرساوش (Perseus) دانست و یادآور شد: صورت فلکی پرساوش که با توجه به وجود حرف پ در زبان فارسی، املای صحیح آن پِرساوش است، حدود نیمه شب در این شب ها طلوع می نماید و در افق شمال شرق آسمان قابل مشاهده است؛ هر چند که شهاب های این بارش را در سراسر پهنه آسمان می توان جستجو کرد. نام بارش های شهابی با توجه به محل قرارگیری کانون بارش در هر یک از صور فلکی آسمان، نامگذاری می گردد.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اضافه نمود: دنباله دار سوئیفت تاتل که تقریبا هر 133 سال یک بار به گرد خورشید می چرخد، در روز چهارشنبه، 25 تیر سال 1242 (1862 میلادی) با یک تلسکوپ 11 سانتی متری به وسیله Lewis Swift مشاهده شد، اما او با تصور اینکه دنباله دار Schmidt که دو هفته پیش از آن کشف شده بود را مشاهده نموده، کشف خود را اعلام نکرد؛ اما 3 روز بعد، Horace Tuttle در رصدخانه هاروارد پیروز به مشاهده این دنباله دار شد و در نهایت این دنباله دار به نام این دو رصدگر، نامگذاری شد. دنباله دار سوئیفت - تاتل یکصد و نهمین دنباله داری است که مدار آن محاسبه شده است. (109P)

وی، خاطر نشان کرد: با وجود آنکه ابتدا دانشمندان گردش مداری این دنباله دار را 120 سال محاسبه نموده بودند، رصدگران متوقع مشاهده آن در سال 1982 میلادی بودند، ولی این دنباله دار در آن موقع در آسمان مشاهده نشد و در اواخر سال 1992 میلادی (1371 خورشیدی) این دنباله دار به دیدار خورشید آمد و بارش شهابی پِرساوشی سال 1370 خورشیدی یکی از برترین بارش های آن موقع بود.

عتیقی ادامه داد: معمولا 4 تا 5 سال قبل و بعد از عبور دنباله دار از کمترین فاصله با مهر تابان (حضیض خورشیدی)، رصدگران منتظر بارش های خوب شهابی هستند. لازم به یادآوری است که گروه آموزش کاربردی انجمن نجوم آماتوری ایران با توجه به شرایط این بارش در امسال، برنامه شب رصدی ویژه بارش پِرساوشی 1402 را اجرا نخواهد کرد.

5858