تبدیل کارخانه ریسباف به موزه بهانه خوبی برای تخریب نشدن این بناست - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، تبدیل کارخانه ریسباف به موزه بهانه خوبی برای تخریب نشدن این بناست.

سلیمان ساسون، رئیس سابق اداره شهرسازی و معاونت فنی شهرداری اصفهان با بیان اینکه شهر اصفهان با توجه به موقعیت و توریستی بودنش بطور جدی به یک موزه بزرگ احتیاج دارد، تغییر کاربری کارخانه ریسباف به موزه را اقدامی مفید دانست و اظهار کرد: با این اقدام از تخریب کارخانه ریسباف جلوگیری شده و از این ساختمان با ارزش بطور بهینه استفاده خواهد شد. در حال حاضر در بیشتر خانه های اصفهان، اشیا، مدارک و اسنادی وجود دارد که ارزشمندند و ضروری است که در موزه قرار بگیرند. اگر این گنجینه جمع آوری گردد، میتوان موزه پرباری را در کارخانه ریسباف تدارک دید.

این هنرمند و معمار اصفهانی با اشاره به اینکه باید هدف از برپایی این موزه و انتخاب نوع آثار را مشخص کرد، افزود: میتوان قسمتی را برای آثار تازه و بخشی نیز برای آثار قدیمی در موزه تعریف کرد و حتی در یک بخش آثار هنرمندان روز ارائه گردد.

او به خاطره ای از دوران دانشجویی خود نیز اشاره نمود: زمانی که دانشجو بودم، برای خاتمه نامه فوق لیسانسم طراحی یک موزه در اصفهان را مورد مطالعه قرار دادم. دکتر میرزاده در آن موقع به عنوان استاد ناظر از من پرسید که چرا یکی از ساختمان های قدیمی اصفهان در راسته بازار یا تیمچه ها را در نظر نگرفته ام و من پاسخ دادم که دوست دارم یک کار نو با یک معماری تازه انجام بدهم.

ساسون با بیان اینکه موزه لوور نیز یک کاخ قدیمی است که با نورپردازی ها و تغییرات بسیار به موزه تبدیل شده، به این نکته اشاره نمود که بنای تاریخی ریسباف باید حفظ گردد. او افزود: من در این باره یک تجربه تلخ هم دارم؛ تا زمانی که رئیس اداره شهرسازی شهرداری اصفهان بودم، یعنی تا سال 54 اجازه ندادم کارخانه زاینده رود تخریب گردد و فقط مدتی تعطیل بود، اما بعدا آن را به مزایده گذاشتند، ولی افرادی هم که کارخانه زاینده رود را در مزایده خریده بودند، مجبور به خروج از شهرداری شدند و شهردار هم از من حمایت کرد. من به عنوان رئیس اداره شهرسازی با تفکیک کارخانه موافقت نکردم اما بعدا مجبور به استعفا از شهرداری شدم و بعد از من کارخانه زاینده رودتخریب و به محله ای مسکونی تبدیل شد، البته این کارخانه تا اوایل دهه 60 مشغول بکار بود.

این استاد معمار که طراحی بسیاری از پارکهای حاشیه زاینده رود از جمله پارک ساحلی زاینده رود، پارک آیینه خانه و پارک سعدی ازجمله اقدامات اوست، تبدیل کارخانه ریسباف به موزه را فرصت خوبی دانست و اظهار کرد: این اقدام، بهانه خوبی است که کارخانه ریسباف تخریب نگردد و چه بهتر که به موزه تبدیل گردد. این ساختمان موقعیت و فضای خوبی دارد البته باید به آن تأسیساتی افزود. پیشنهاد من این است که در خصوص ساختمان های موجود مطالعه صورت گیرد، حتی برای حفظ این ساختمان ها از مشاور یاری گرفته گردد. نکته مهم این است که حتماً باید در این مورد مطالعه کرد که چه قسمت هایی به آن اضافه گردد تا به یک موزه کامل تبدیل گردد.

ساسون با تأکید بر افزودن بخش های مختلف به موزه ریسباف گفت: این موزه می تواند محلی برای ارائه انواع هنرهای با ارزش قدیمی، عتیقه جات، هنرهای تجسمی، آثار هنرمندان گذشته و امروز، صنایع دستی گذشته و... باشد و حتی کارهای باارزشی که بعدا فراوری شده است، در آن ارائه گردد. بخش های دیگر آن هم می تواند شامل قسمت هایی از هنر اصفهان یا حتی شهرهای دیگر ایران و جهان باشد و برای منسوجات، نمونه هایی از پارچه های زربافت از زمان صفویه و قبل از صفویه در آن ارائه گردد.

او توضیح داد: نکته مهم در خصوص سالن های موزه هم این است که باید ارتباط و اتصال منطقی در فضا برقرار گردد تا بازدید کننده از یک در وارد شده و از مسیر دیگر خارج گردد و تمام قسمت ها را هم دیده باشد. برای مثال وقتی به موزه هنرهای معاصر تهران وارد می شوید ناخودآگاه بازدید را از مسیری که معمار مشخص نموده را ادامه می دهید؛ بنابراین نباید راههای ارتباطی در موزه آینده ریسباف قطع گردد.

این هنرمند با تأکید بر کوشش برای زنده نگه داشتن فضای موزه اعلام کرد: موزه ها می توانند محل و عرضه خوبی برای هنرجو و دانشجویان باشند و محیطی را برای پژوهش و تحقیق علمی بوجود آورند، در واقع، موزه باید زنده باشد. در این رابطه میتوان از موزه های بزرگ جهان بازدید کرد و با مدیران آنها مصاحبه داشت و به این پرسش ها پاسخ داد که چه فضاهایی احتیاج است؟ مدیریت باید به چه شکل اتفاق بیفتد و چگونه باید از تجربیات مدیران استفاده کرد؟ من فکر می کنم در موزه آینده ریسباف به غیراز هنرهای تجسمی، نقاشی، گرافیک، خط، هنرهای تازه یا آثار گذشتگان که در حفاری های اصفهان و نقاط دیگر ایران بدست آمده، باید به نمایش گذاشته گردد.