کانگوروها در گذشته این شکلی راه می رفتند! - وبلاگ آمیتیس تک

به گزارش وبلاگ آمیتیس تک، کانگورو پاهای عقب قدرتمندی دارد، که حرکت آن همراه با پرش بر روی این پاها است، اما کشف اخیر دانشمندان نشان می دهد که کانگوروها در گذشته ای نه چندان دور عادت به راه رفتن بر روی پاهای خود داشتند.

به گزارش خبرآنلاین، محققان دانشگاه های بریستول و یورک در بریتانیا و دانشگاه اوپسالا در سوئد از شواهد فسیلی و تجزیه و تحلیل تازهی از داده های استخوان ساق پا و مچ پای کانگوروها استفاده کردند تا دریابند چگونه ماکروپودوئیدها (کانگوروها، والابی ها و بستگان آنها) در 25 میلیون سال گذشته حرکت می نموده اند.

آنالیز های به عمل آمده حاکی از آن است که تغییر شکل راه رفتن کانگوروها در واقع تنها یکی از راه هایی است که این حیوان شگفت انگیز برای سازگاری با محیط زیست تازه پیش گرفته است.

کریستین جانیس، دیرینه شناس از دانشگاه بریستول، نویسنده اصلی این مطالعه، می گوید: کانگوروهای بزرگ تا 50 هزار سال پیش بسیار متنوع تر بودند، که ممکن است به این معنی باشد که زیستگاه استرالیا در آن موقع با امروز متفاوت بود.

کانگوروها تنها پستانداران بزرگی هستند که عمدتاً با پریدن روی دو پا حرکت می نمایند. این شکل از حرکت برای دانشمندان مجذوب کننده است. جانیس و همکارانش می گویند که بسیاری از تحقیقات تا کنون بر روی کانگوروهای جثه بزرگتر متمرکز شده است و در درک ما از همتایان با جثه کوچکتر شکاف ایجاد نموده است.

محققان برای آنالیز استخوان های ساق پا و استخوان های پاشنه کانگوروها و خویشاوندان کیسه دار آن ها، به آنالیز فسیل ها پرداختند تا نشان دهند که چگونه جزئیات در طول زمان، جدا از رشد توده بدن، تغییر می نماید. تجزیه و تحلیل آنها نشان می دهد که پریدن استقامتی با سرعت بالاتر کانگوروهای درشت جثه مدرن در همه به جز چند نسل، از جمله اجداد مستقیم کانگوروهای قرمز و خاکستری، نادر بوده یا وجود نداشته است.

کانگوروها در گذشته بسیار سنگین وزن تر از حال بودند و پریدن برای آن ها یک چالش واقعی بوده است.

پروتمنودون ها که نزدیک به کانگوروهای بزرگ امروزی هستند، پاهای کوتاه و پهنی مانند کانگوروهای درختی داشتند که برای پریدن مناسب نبود و احتمالاً بیشتر روی چهار پا راه می رفتند.

داشتن استخوان های پاشنه دراز به مقاومت در برابر نیروهای چرخشی در مچ پا هنگام پریدن یاری می نماید و تاندون آشیل با نوک نازک به کانگوروهای مدرن فنری در پرش خود می دهد. اما استخوان های پاشنه پهن این دو گروه منقرض شده نشان می دهد که آنها بیشتر از کانگوروهای خمیده امروزی ایستاده اند.

همه کانگوروهای امروزی نیز در حرکت آهسته به صورت چهارپا هستند و یا حتی از دم خود نیز یاری می گیرند. با انقراض حیوانات بزرگتر در اواخر پلیستوسن، راه رفتن کانگوروها از تنوع کمتری برخوردار شد.

منبع: SCIENCEALERT